Bir özel sektör çalışanıyım, kapital düzenin sert geçen cinslerinden..
İnsan satmak dışında her şeyi nasıl daha iyi satabiliriz, x kişi nasıl daha memnun olur.. Daha.. Daha..Daha.. Biz de sihirli bir sözdür.. "Hadi arkadaşlar biraz daha gayret" "Önümüzdeki hafta olmasa da önümüzdeki ay çok önemli :) "
Ama o ay hep bir öncekinden biraz daha fazla önemli tabi..
8 yılı bitirdim böyle böyle..
Aslında ne kadar farklı mesleki hayallerim vardı bir bilseniz.. Sanırım o yaratıcılığımı epey bir zaman önce gömdüm bir çoğunuz gibi. Yıllar önce koşmaya başladım, hep koştum.. Bugün 35 yaşında tozu dumana katmışım evet ama koşmaya nerede başladım, bu hızın nedeni ne, yaş aldıkça neye yetişmeye çalıştım hatırlayamadığımda zınk(!) diye durdum sanki..
Çok zaman geçmiş.. dedim içimden..
Ve yorulmuşum.. Dizlerim falan değil de tuhaf bir vücut ağrım var..
Çünkü sadece ruhumu yormuşum..
Hızlandıkça hızlanmışım evet.. Kalp ritmime aldırış etmeden kırıldık mı, sevindik mi üzüldük mü, kaç araç sattık kaç müşteri memnun ettik kaç kriz yönettik vs.. hep karşılığını TL olarak almışım ama unutmuşum ruhumu işte... Kısacası bu..
"Zaman yok ki" bahanesi de kılıfı olmuş bir güzel..
...
İşte böyle başladı buranın doğum sancıları.. zaten doğum çantamız hazırdı aslında. Sadece zamanını bekliyorduk sağlıklı olması için ^_^ ve böylece nur topu gibi "Antika Aynam" doğmuş oldu..
Yıllardır istediğim beklediğim..
...
Dilerim hep birlikte büyütürüz bu bebeği.. Birlikte besleriz.. İzleriz.. Dinleniriz..
Kim bilir öyle güzel olabilir ki, yeni doğumlar yeni umutlara sebep olur...
Hem biliyorsunuz, ne kadar koşarsanız koşun... Birbirinin aynı olan her gün bile; içinde binlerce umut barındırır. Ve bu insanın hayata inat bende varım tavrıdır..
Hiç bitmesin.. Siz de hep var olun.
Syg,
Antika Ayna.